Garip Bir Üzüntü

 Garip Bir Üzüntü

Nasıl yaptım bunu sana rengi hiç solmayan güzel bitki,

Niye aldım kopardım seni ölmek için doğduğun yerden,

Ellerimde çok güzel duruyordun bir zamanlar ama şimdi itki,

Hissettiriyor bana bir korku ferden.

Seni alırken göstermiştim aptalca bir özen,

Çok mutluydum ellerimde tutabildiğime seni,

Fakat sen olmuştun olacakları önceden sezen,

Acemi bir muhafızın isteğiyle gömeceğimi seni.

Hayır güzel bitki, sen hiç solma!

Affet yaptıklarımı, alış yeni toprağa,

Bilemezdim ki ellerimde kaybedeceğini güzelliğini,

Bilemezdim ki zamanın beygirlerinin bu kadar hızlı çekebileceğini.

Biliyorum sana soğuk geliyor bu toprak sen alışıksın sıcaklara,

Biliyorum üç az geliyor dört ise uygun sanıyorsun koşullara,

Uyarıyorum seni ama orada kalamaz hiçbir şey aynı asla,

Hafiflikten kırılan ışınlar oluşturuyor oyunlar birden fazla.

Sakın çalışma ateşlere yaklaşmaya biliyorsun ki değil orası evin,

Hikayeleri değiştirme sırf kopardım diye seni,

Keşke kanatların sahte bir şekilde parladığı yerden gelselerdi de,

Deselerdi koparma sakın, acısı çoktur o güzelin.